In de schaduw van leugens
verborgen in het niet
schuilen grote wonden
maar niemand die het ziet.

Alsof er geen moment zal bestaan
dat verdriet verdwijnt
dat ik de pijn kan laten gaan
en er een lichtje schijnt.

Een kras in mijn lichaam
lijkt genezing diep vanbinnen
even iets anders voelen
dan de puinhoop vanbinnen.

Elke druppel bloed
vervangt een eenzame traan
zo vloeit voor even weg die pijn
die ik nooit kon laten gaan.

In de schaduw van de leugens
achter mijn masker van geluk
verdring ik het stemmetje van mijn verstand;
je maakt jezelf stuk.

Sara