Starend in het onbekende
levend naar en wachtend op
gegrepen door vervlogen tijden
reikend naar datgene wat wacht
bedwelmd door jouw vervlogen, zachte stem
wachtend op mijn gemoedsrust
reik ik naar jou- en leef voor iets
dat zich uitstrekt naar mijn dromen
de wind neemt krachtdadig aan
en ik sta hier, dromend
voor een oceaan met
eb en vloed
ik ren want- ik wil niemand kwijt
ook de toekomst niet die misschien wel
een keer mooi zal worden
met jou.

Willemieke