Dankjewel
voor de tijd die we samen hadden
dankjewel
voor de persoon die je voor me was
dankjewel
dat het zo mooi was.

Dat je me al die dagen hebt gegeven
wat niemand zou kunnen geven
maar of ik zonder jou kan leven
dat is de vraag.

De dingen zomaar vergeten
de dingen samen die van ons waren.

Waarom dat nu niet meer is
ik kan het niet begrijpen
wat deed het jou, veel
ineens niets.

Ineens niet meer zo met je lachen
niet meer zo met je delen
ineens geen hand meer
geen tijd meer
ineens niet meer praten
ineens niet meer schrijven
ineens niets meer herkennen
wat eerst allemaal zo duidelijk was.

Nooit meer
die blik in de ogen zien
samen stil zijn
die lach
samen.

Samen zijn.

Willemieke