Ik weet me geen raad meer
het leven zit me even niet mee
mijn strijdpijl heb ik neergelegd
en ben erbij gaan zitten
het is me te veel
mensen praten, vertellen verhalen
ik sluit mijn ogen voor het licht
ik voel de ijzige wind en heb het koud
om de woorden die ze spreken
ik heb gevochten maar verloren
het is voorbij en niet om te keren
het is gegaan en anders gelopen
laat me maar heel even
dan sta ik op en neem mijn woorden mee.
 
Ik vraag er niet om en heb het niet gewild
ik zou willen dat ik mijn leven
anders had laten lopen
maar ik moet leven met mijn keuzes
en er is niemand die mij klein krijgt
ik zal strijden tot het eind
en ieder die mij kent zal zien dat ik me red
dat ik sterker ben dan de ergste vernedering
ze kunnen zeggen wat ze willen
maar het raakt me niet meer
al is er niemand meer
ik zal strijden tot het eind.

Sanne de Koning