Soms moeten jongeren maar ook kleine kinderen
hun ouders verliezen door ziekte of een ongeluk.
Ingrijpend als zoiets gebeurt.
De vele vragen, soms het waarom.
Verdriet en het gemis.
Het onderstaande gedicht is werkelijkheid
Ondanks alles toch een houvast ...uit een kindermondje.

Voor onze lieve mama

Na een lang ziekteproces
gaf ze haar leven
in de handen van haar Heer.
Veel te jong om heen te gaan
zoveel achter gelaten
tranen vloeien keer op keer.

Ga door… was haar zeggen:
blijf niet staan, er is meer.
Wel uit het oog, maar niet uit het hart.
Dit gaf je mee ondanks alle verdriet
in de leegte en het gemis
dit gaf je mee, ondanks alle smart.

Zo leer jij een ander,
om over iets heen te kijken.
Het afscheid, staande bij een open graf.
Er is meer! dan alleen dit leven.
Mijn Heer en Heiland die mij liefhad
en droeg al mijn zonden en smart.

Plotseling klonk uit het kindermondje een lied,
tussen al degene die het jaren hebben gehoord!
Hoger dan de blauwe luchten
en de sterretjes van goud
woont de Vader in de hemel
die van al zijn “kinderen” houdt.

Cees van Wijgerden