Gedachten vliegen door mijn kop,
het geeft mij een onrustig gevoel.
Wanneer houdt dat op!
Nooit is er rust, altijd maar denken en denken.
En juist bij de dingen om mij heen,
kan ik geen aandacht aan schenken.
Altijd ben of word ik afgeleid.
Elk geluid is me te veel en weet,
dat ik om kleine dingen me erger, groen en geel.
Ik luister wel, maar mijn gedachten zijn er niet bij.
Mijn hoofd zit zo vol,
dat ik maar amper hoor wat je zei.
Wat ik heb… heeft een naam.
Maar… ik zit er mee,
soms ben ik zo eenzaam.
Cees van Wijgerden