Ik kijk op naar de bergen,
en ja…wat zijn ze hoog.
Laat me daarom alleen,
maar… blijf wel dicht in mijn buurt.
 
Zeg niet teveel,
maar spreek me wel moed in.
Laat mij huilen als de emotie komt,
droog mijn tranen dan snel.
 
Stel geen vragen,
begrijp me om het te verwerken.
Laat mij verder met rust,
maar wees er wel voor me.
 
Ik kijk op naar de bergen,
en ja…wat zijn ze hoog.
Dank je wel, dat jij me niet vergeet,
dat jij mij er toch doorheen helpt.
 
Cees van Wijgerden